نقش تزریق بوتاکس بر ساخت اجتماعی

این پژوهش با این سوال اصلی آغاز می گردد که آیا ممکن است تزریق بوتاکس عوارض جمعی نیز داشته باشد؟

یافته هایی وجود دارند که کارآمدی درمانی تزریق بوتاکس را در کاهش عوارض برخی مشکلات روانی و خلقی نشان میدهند. مثلا ممکن است فردی که عصبانیتهای مکرر را تجربه می کند با تزریق بوتاکس به برخی نواحی پیشانی کمتر عصبانی شود.
اما آنچه امروزه رایج شده، نه تزریق درمانی، بلکه مد شدن تزریق بوتاکس است که ممکن است برخی عوارض را در سطح فردی و اجتماعی داشته باشد. جستوجویی ساده در گوگل اسکالر دسته ی بزرگی از مقالات را نمایان می سازد که برخی عوارض این عمل را در سطح فردی نشان می دهند.
اما آیا ممکن است تزریق بوتاکس عوارض جمعی نیز داشته باشد؟ هر چند در این مورد مستقیما پژوهشی انجام نشده است اما مقاله ای که اخیرا در حوزها ی دیگر منتشر شده ممکن است انگیزه ای باشد که برای پاسخ به این پرسش را پژوهشی طراحی کنیم.
به نظر سخنی پیشِ پا افتاده است اگر بگوییم از حالت چهره ی افراد می‌توانیم برخی حالات روانی آنها را دریابیم. دانشمندان همین سخن پیش پا افتاده را با روشهای علمی بررسی کرده و به نتایج بسیار جالبی رسیده اند که نتیجه ی یکی از این پژوهش‌ها که در شماره ی اخیر نشریه ی ایلایف منتشر شده است می‌تواند مبنایی جدید در مطالعه ی رفتار جانورانی مانند نخستیها که زندگی اجتماعی پیچیده ای دارند، باشد و اسرار بیشتری از روابط آنها را برایمان آشکار کند. این یافته می‌تواند پیامدهایی نیز برای رفتارشناسی انسانی و از جمله تاثیرات جمعی شایع شدن مصرف بوتاکس داشته باشد.
حالت چهره نتیجه ی انقباض و استراحت عضلات صورت است. این عضلات را سالیان درازی است که میشناسیم. هنگامیکه فرد هیجان‌های مختلف را تجربه می کند برخی از این عضلات منقبض می شوند و برخی در حالت استراحت قرار می گیرند. از دهه ی ۱۹۷۰ پژوهشگران مطالعه ی این را که در هر هیجان کدام عضلات و به چه میزان فعال می شوند آغاز کردند. اما مشکل اصلی حجم بسیار زیاد داده هایی بود که تفاوت اندک آنها رسیدن به انتظام هایی را سخت میکرد. تحلیل اینکه در هر هیجان با چه نسبت و شدتی ۴۳ عضله ی صورت فعال می شوند کاری دشوار بود که اکنون با پیشرفت هایی که در تحلیل شبکه های اجتماعی رخ داده ابزاری در اختیار پژوهشگران است که به پرسشهای مربوط به حرکات خاص و ترکیب حرکات صورت در انسان و سایر جانوران پاسخ دهند.
چهره ها اطلاعات زیادی درباره ی هویت، اهداف، و گاهی اوقات احساسات به دیگر اعضای گروه ارائه می دهند. بنابراین با ابزار تحلیلی جدیدی که در اختیار نخستی شناسان قرار گرفته است می توانند با تحلیل کوچکترین حرکات چهره ی افراد گروه اطلاعات ذیقیمتی درباره ی روابط میان اعضای گروه بدست آورند.
در همین گام نخست، داده های تحلیل شده نشان می دهند هر چه جانوران یک گونه تنوع بیشتری از حالات را در چهره ی خود به نمایش می گذارند پیچیدگی روابط در گروه بالاتر است. روابط پیچیده تر تشخیص بهتری از حالات درونی افراد را از طریق خواندن چهره می طلبد و در مقابل پیچیده تر شدن حالات چهره به پیچیده تر شدن روابط اجتماعی کمک کرده است. پس بی دلیل نیست که انسانها نسبت به سایر نخستیها تنوع بسیار بالاتری از حالات چهره را دارند.
نکته ی جالب اینکه در گروه هایی از جانوران که پیچیدگی روابط بالاتر است رواداری نیز بالاتر است و خشونت کاهش می یابد. بنابراین رواداری اجتماعی بالاتر، با پیچیدگی و تنوع حالات صورت مرتبط است. پژوهش اخیر این مسیر استدلالی را در ماکاکها (گونهی از نخستیها) آزموده و نتایج به نفع آن بوده است.
اگر این نتایج در انسانها نیز تکرار شود این فرضیه مطرح می‌شود که شاید با افزایش تزریق بوتاکس زیبایی چهره در سطح جوامع انسانی، که پیامد آن کاهش تنوع حالات چهره است، ممکن است رواداری نیز کاهش یابد. (و البته این امکان نیز وجود دارد که عکس آن را شاهد باشیم.) این را که آیا این فرضیه آزمون میشود یا نه و اینکه نتایج آزمون چه خواهد بود به آینده واگذار می‌کنیم.
اما تا قبل از اینکه چنین فرضیهای به بوته ی آزمون گذاشته شود تا همینجا به خوبی می دانیم که تزریق بوتاکس به بخش های بالایی صورت، نه فقط مانعی برای بروز هیجانات خود فرد است بلکه در تشخیص هیجانات دیگران نیز اختلال ایجاد می کند. به علاوه شواهد دیگری داریم که بین تنوع هیجانی و بهزیستی همبستگی وجود دارد و بنابراین با کاهش تنوع هیجانی به بهزیستی فرد نیز خدشه وارد میشود.
بعلاوه روش جدید تحلیل داده ها امکان تولید نرم افزارهایی را فراهم می‌آورد که فرد قبل از انجام عمل زیبایی بوتاکس با برخی از پیامدهای روانشناختی حاصل از عمل آشنا شود و با آگاهی بیشتری دربارهی عمل تصمیم بگیرد.